vrijdag 31 december 2010

Schizo...

Op verzoek van een aantal mensen, ben ik toch nog eens achter mijn kladblok gaan zitten om een leuk stukje te schrijven. Voor sommige klinkt het volgende nogal bekend in zijn of haar oren; gesetteld en wel zit je op je bureaustoel te wachten totdat je pen het signaal geeft; ''JA! ik ga schrijven'', maar helaas, je pen doet zich voor dood voor. Na een uur houd ik het voor gezien, en berg ik alles weer op. Laat dát dan net het moment zijn waarop mijn pen begint te stralen als ''The holy grail'' en een ongeschreven boodschap visualiseert dat zegt; ''Pak mij! Pak mij op en schrijf!'' Als een malle grijp ik al mijn spullen weer bij elkaar, en laat ik de pen het volgende werk maken;

Ik ben blij met meneer chagrijn.
Ik ben blij met meneer de zanger.
Ik ben blij met meneer arrogant.
Ik ben blij met meneer hyper actief.
Ik ben blij met meneer twijfel.
Ik ben blij met meneer optimist.
Ik ben blij met meneer passie.
Ik ben blij met meneer doorzetter.
Ik ben blij met meneer doordenker
Ik ben blij met meneer humor.
Ik ben blij met meneer lui.
Ik ben blij met meneer dromer.
Ik ben blij met meneer planner.
Ik ben blij met meneer jaloers.
Ik ben blij met meneer eerlijk.
Ik ben blij met meneer ...

Hallo?
Toen was het spreekuur weer voorbij, en deed mijn pen niks meer.

M. van Waardenburg

Geen opmerkingen:

Een reactie posten